1970 lerde Akören Hikayesi

1970’lerde Akören’de Bakkal Olmak

29.11.2024 10:06:17

Akören’in 1970’lerinde bir bakkal dükkânı, aslında sadece alışveriş yapılan bir yer değil, aynı zamanda mahallenin kahkaha fabrikasıydı. Raflarda sıralı duran Sana yağı, gaz lambası fitilleri, gofretler ve şekerlemeler bir yana; asıl hikâyeler kasa önünde dönerdi.

Bir gün, mahalle sakini Hacı Amca bakkala girer ve yüksek sesle sorar:

"Yav evlat, şu Sana yağından var mı hâlâ?"
Bakkal Kerim Amca, başını kaldırmadan yanıtlar:

"Var Hacı Amca, ama bu sefer kutusuyla satıyoruz, kaşıkla değil!"
Herkes bir kahkaha patlatır. Çünkü herkes bilir ki Hacı Amca geçen hafta aynı yağı “tadına bakacağım” diyerek kaşık kaşık yemiştir.

Bakkalın bir başka müdavimi, köyün afacanı Ali ise dükkânın maskotudur. Her sabah gelir ve hep aynı soruyu sorar:

"Kerim Amca, borç defterine adımı yazmış mısın?"
KerimAmca gülerek karşılık verir:

"Evladım, senin borç değil, adın bile sığmaz bu deftere!"

Akşamüstü ise asıl cümbüş başlar. Kadınlar gelir, un, şeker alırken bir yandan köy dedikodularını tazeleyip gider. Kerim amca, gelen her müşteriye aynı espriyi yapmadan duramaz:

"Şeker ister misin? Ama alıp evde saklama, yoksa fareler düğün yapar!"

Akören’in 1970’lerdeki bakkalları, sadece mal satmazdı. Oralar, esprilerin uçuştuğu, dostlukların tazelendiği ve kahkahanın eksik olmadığı birer mahalle kulübüydü. Sana yağı mı dediniz? Kutusuyla bile o zamanın neşesine yetmezdi